(գրվում է նաև՝ Խառը)

I. [ածական]

1. Ոչ պարզ, ոչ միատարր, տարբեր նյութերից՝ տարրերից՝ տեսակներից բաղադրված՝ կազմված: Խառն կանաչի՝ նյութեր՝ հեղուկներ: Խառն ազգաբնակչություն:
2. Իր մեջ այլ տարրեր՝ մարմիններ՝ նյութեր պարունակող, հետը ուրիշ բաներ խառնված, ոչ զուտ, ոչ մաքուր: Խառն մետաղ: Թեփի հետ խառն ալյուր:
3. Տարբեր կազմակերպությունների՝ ընկերությունների՝ մարմինների ևն միավորումով կազմված, միացյալ: Խառն նիստ՝ ժողով:
4. Շփոթ վիճակ ներկայացնող, ոչ ներդաշնակ, խառնաշփոթ: Խառն աղմուկ: Խառն մտքեր:
5. Փոփոխական (եղանակի մասին):
6. Կարգը խախտված, անկարգ, անկանոն: Խառն շարքեր:
7. Անորոշ, անպարզ: Խառն դրություն:
8. Անկարգ, չհարդարված, կարգի չբերված: Խառն մազեր:
9. Խռովության վիճակ ներկայացնող, ոչ խաղաղ: Երգը զենքի պես զգույշ գործածիր, երբ խառն Է դարը (Գ. Էմին):
10. (հնացած) Իրար կից, իրար միացած: Խառն սահման:
11. (հնացած) Ոչ ողջախոհ, պղծված: Խառն անկողին:

II. [մակբայ]

Բացի նախորդ իմաստների մակբայական կիրառություններից նշանակում է նաև՝
1. Միասին, իրար հետ: Աշակերտները և ուսուցիչները խառը գնացին:
2. Անխտիր, առանց ընտրության, առանց ջոկելու: Մեծ ու փոքր խառը կշռեց:
3. Առանց որոշակի կարգի: Աղջիկ ու տղա խառը նստած էին:

տե՛ս Խսա2:

որոշ