[չեզոք բայ]
1. Գույնը գցել՝ թափել, գունաթափվել: Հագուստը խունացել է:
2. Աղոտանալ: Վերև աստղեր կային խունացող (Վ. Խեչումյան):
3. (փոխաբերական) Թառամել, թարմությունը կորցնել, թոշնել: Անոթի մեջ պահված վարդերն էլ խունացան:
4. (փոխաբերական) Աշխույժից զրկվել, թառամել, կենսախնդությունը կորցնել: Վշտից խունանում էր կայտառ աղջիկը:
5. (փոխաբերական) Անփայլ, փայլը կորցրած, տխուր, մռայլ: Խունացած աչքեր: Երկինքը մեկեն խունացավ:
6. (փոխաբերական) Տպավորությունը թուլանալ, սկսել մոռացվել: Ժամանակ էր անցել և երջանիկ պահերի հուշերն էլ խունացել էին:

չբ. Գունաթափվել, փայլատվել, գունատվել, խանկռել, գույնը գցել, գույնը գնալ, գույնը կորցնել, (բրբ.) դբղել, վռտել (սպիտակեղենը):

ացավ 1. Линять, полинять, вылинять, выцвести, выгорать, выгореть. 2. Блёкнуть, поблёкнуть.