[ածական]
1. Խռնված, սեղմ կերպով մի տեղ՝ իրար մոտ հավաքված: Խուռը բազմություն:
2. Խառնակ, խառնաշփոթ, խառնիխուռն: Խուռը աղմուկ՝ գոռում-գոչում:
3. [գոյական] (հին, գրքային) Խառնամբոխ, խռնված բազմություն:
4. (սխալ) Տե՛ս Հախուռն:

1 ա․ Густой. Խուռն բազմություն густая толпа 2. Беспорядочный. Խուռն աղմուկ беспорядочный шум.