[ածական]
1. Խռնված, սեղմ կերպով մի տեղ՝ իրար մոտ հավաքված: Խուռն բազմություն:
2. Խառնակ, խառնաշփոթ, խառնիխուռն: Խուռն աղմուկ՝ գոռում-գոչում:
3. [գոյական] (հին, գրքային) Խառնամբոխ, խռնված բազմություն:
4. (սխալ) Տե՛ս Հախուռն:

ա. Խիտ, հոծ, շատ:

1 ա․ Густой. Խուռն բազմություն густая толпа 2. Беспорядочный. Խուռն աղմուկ беспорядочный шум.