խոփի, [գոյական]
1. (գյուղատնտեսություն) Գութանի կամ արորի մետաղյա այն մասը, որ խրվում Է հողի մեջ և պատռում նրա շերտը:
2. (կազմախոսություն) Նույնն Է՝ Խոփոսկր:
3. Տե՛ս Խոփիկ (3):

ի Лемех. ◊ Խոփը քարին առնել՝ քարի դեմ տալ терпеть неудачу.