խրատի, [գոյական]
1. Դաստիարակիչ՝ բարոյախոսական խորհուրդ՝ հորդոր:
2. Բարոյախրատական բովանդակաթյամբ փոքրածավալ գրվածք, առակ:
3. (փոխաբերական) Անհաջողություն՝ ձախողանք ևն, որից կարելի Է օգտակար եզրակացության հանգել, դաս:
4. (փոխաբերական) Փորձից՝ գործից հետևցրած եզրակացություն, որ օգտակար Է հետագայի համար:

գ. 1. Խորհուրդ, հորդոր, քարոզ, (քէնց.) խրատաբանություն, խրատտվություն, քաշանք (բրբ.): 2. Պատվեր, հրահանգ: 3. Պատիժ, ծեծ:

ի 1. Наставление, назидание, поучение. 2. Увещание, увещевание. 3. Трёпка, наказание. 4. Урок, наука. Այս քեզ խրատ լինի Это тебе наука. ◊ Խրատ կարդալ читать наставление. Խրատ տալ 1) поучать, назидать, 2) проучить.