[ածական]
1. Ոչ խորամիտ, մտավոր կարողությամբ թույլ, ոչ թափանցամիտ: Ծանծաղամիտ գիտնական:
2. Խոր մտքեր՝ իմաստ՝ բովանդակություն չպարունակող: Ծանծաղամիտ դատողություն;

ա. Թեթևամիտ, պակասամիտ, դատարկամիտ, թեթևսոլիկ, տխմար, թանձրամիտ, (փխբ.) թեթև, ծանծաղ, դատարկ, թեթևախելք (հզվդ.), (բրբ.) տուտուց, ձանձաղ, ւմա|եւեզուկ:

ա. Поверхностный, легкомысленный, неглубокий.