1. [ածական] Նախապես ճանաչված, ծանոթության մեջ գտնվող: Ծանոթ շները չեն հաչում վրադ, ծանոթ մարդիկ են հաչում քո վրա (Ավ. Իսահակյան):
2. Հայտնի, նախկինում արդեն հանդիպած՝ պատահած: Մանուկները գնում են ծանոթ արահետով (Ա. Բակունց):
3. Փորձված, որևէ բանի իմացություն ունեցող, տեղյակ, իրազեկ: Նա քաջ ծանոթ Էր տեղանքին:
4. Որևէ բանի հմտություն ունեցող, վարժ, սովոր: Վաճառականության մեջ ձախողվելով՝ նա նորից ձեռք մեկնեց իր ծանոթ արհեստին:
5. Բոլորին կամ շատերին հայտնի, հանրահայտ, հանրածանոթ: Զեկուցում Էր ծանոթ մտավորականներից մեկը:
6. (փոխաբերական) Զգացած, ապրած, ճաշակած: Երբեք մի վիշտ թող քեզ ծանոթ չլինի (Հ. Հովհաննիսյան):
7. [գոյական] Այն մարդը, որի հետ մեկը ծանոթություն ունի, մեկի ճանաչած մարդը: Այս անգամ նա փորձեց դիմել իր ծանոթների օգնությանը:
8. Տվյալ ընտանիքի հետ բարեկամական՝ ոչ ազգակցական կապեր ունեցող մարդ մի ուրիշ տեղում, ճանաչ: Այստեղ ամեն ընտանիք իր սարեցի ծանոթն ունի:

ա. գ. Հայտնքւ, տեղյակ, իրազեկ, հանրածանոթ, ճանաչ (քէզվդ.), (բրբ.) ճանաչվոր, ճանչվոր, գիտածուն:

անծանոթ, օտար

1. ա. գ. Знакомый. 2․ ա. Привычный. 3. ա. Известный. ◊ Բարևի ծանոթ шапочный знакомый. Ծանոթ գալ казаться знакомым. Ծանոթ լինել знать.