[ածական]
1. Ծանր՝ դանդաղ խոսող, դանդաղախոս:
2. Լուրջ բաներ և լուրջ տոնով խոսող, լրջախոս:

ա. 1. Դժվարախոս, ծանրալեզու, կակազ, թոթովախոս, թլվատ, (հզվդ.) թանձրաբարբառ, թանձրալեզու, ծանրաբարբառ, դժվար,աբարբառ, ծանրաձայն, տար-տամաբան, հազիվախոս, ծամծամ (բրբ.): 2. Դանդաղախոս:

արագախոս

ա. 1. Медлительный в разговоре, медленно говорящий. 2. Серьёзный.