[ածական]
1. Ականջները ծանր, լսողությունը թույլ:
2. (փոխաբերական) Խոսք չլսող, խորհուրդ՝ խրատ՝ պատվեր հաշվի չառնող:
3. (փոխաբերական) Անտարբեր, անուշադիր, անողոքելի: Վերում աստված ծանրականջ, Ցածում աղոթք ու զուր կանչ (Պ. Սևակ):
4. (փոխաբերական) Անտեղյակ, նորություններին՝ կյանքի իրադարձություններին անհաղորդ, ուղտի ականջում քնած: Գիտական նոր մեթոդների և ուղղությունների արմատավորումը չեն ընկալում միայն մի քանի ծանրականջներ:

ա. Խուլ, խլականջ, ծանրալուր, ականջը ծանր (բրբ.):

ա. 1. Тугой на ухо, тугоухий. 2. (փխբ.) Непослушный. 3. (փխբ.) Равнодушный, безучастный.