[ածական]
1. Կրելու՝ պահելու՝ տանելու՝ փոխադրելու համար ծանր, դժվարակիր: Ծանրակիր բեռ:
2. Կրելու՝ դիմանալու համար ծանր, անտանելի: Ծանրակիր վիշտ:
3. Դժվարությամբ կատարվող, մեծ ջանքեր պահանջող: Ծանրակիր աշխատանք:
4. Ծանր՝ հաստ՝ խիստ գործվածքից կարված: Լավ չէ՞ ամպը նուրբ ու բարակ, քան նախշուն շորն այդ ծանրակիր (Ս. Տարոնցի):

ա. Դժվարակիր, ծանրաբեռն, ծանրատար, ծանր, անկրելի (հզվդ.):