[չեզոք բայ]
1. Ծոր տալով հոսել՝ թափվել:
2. Հոսել, թափվել (արյան՝ արցունքների ևն մասին):
3. Ճառագայթել, ցոլալ: Եվ այնտեղ արևը սկսեց ծորալ (Ս. Այվազյան):
4. (փոխաբերական) Երկարորեն հնչել, երկարել (ձայնի մասին):
5. (փոխաբերական)Պատել, շարունակաբար լինել, տիրել: Ու նրա հոգում վիշտ ու թախիծ էր ծորում:

աց 1. Сочиться. 2․ (փխբ․) Источать, точить. 3. (փխբ.) Излучать, излучить. 4. (փխբ.) Растягиваться, растянуться (о голосе). 5. (փխբ.) Накопляться, накопиться. ◊ Թույն ծորալ источать яд.