ծորակի, [գոյական]
1. Փակվող և բացվող հարմարանք, որ հագցվում է ջրմուղի՝ գազամուղի խողովակներին կամ այլ
հեղուկների ու գազային նյութերի ամաններին՝ դրանց հոսքը բաց թողնելու և փակելու համար:
2. Բնակավայրերում՝ հասարակական վայրերում և այլուր ջրմուղի այն կետը, որից ջուր են վերցնում:
3. Տե՛ս Ծորան (1):

գ. Կտուց (աղբյուրի), (հզվդ.) զուզակ հնձանի տակառի7, պոզ, պոզկալ (քսխտինի), պուռթկա:

ի Кран.