[չեզոք բայ]
1. Հանգստանալու՝ գիշերելու համար տեղավորվել մի տեղում (կենդանիների՝ թռչունների՝ սողունների մասին):
2. Ճտերին՝ ձագերին թևերի տակ առնելով նստել:
3. (փոխաբերական) Իր շուրջը հավաքելով նրստել մի տեղ: Թոնրի շուրջը տղաքն առել ծվարել էր խեղճ Նազլուն (Ջվխ):
4. Մեկի մոտ՝ մեկի շուրջը խմբվելով նստել: Այս ծերունու կողքին ծվարած երեխաները շուտով դպրոց կգնան (Ս. Խանզադյան):
5. (փոխաբերական) Ապաստանել, պատսպարվել մի տեղ: Վրանների տակ ծվարած ժողովուրդ (Ա. Բակունց):
6. (փոխաբերական) Գտնվել, հաստատված լինել մի տեղում: Բարձրանում էր (Խոսրևը) ժայռի գլխին ծվարած մենաստանը (Խ. Գյուլնազարյան):
7. (փոխաբերական) Կուչ գալ, ամփոփվել, կծկվել: Դու տատրակի պես հոգնած ծվարեիր թևիս տակ (Վ. Դավթյան):
8. (փոխաբերական) Փաթաթվել մի բանի մեջ: Վախվորած տղան ծվարեց վերմակի մեջ:
9. (փոխաբերական) Տեղ գտնել, տեղավորվել, պահվել մի տեղում: Աչքերի վրա թեթև մութ կար ծվարած (Հ. Մաթևոսյան):
10. Տե՛ս Ծվարեցնել:

չբ. Պահվել, թաքնվել, թաքչել, ծածկվել, կծկվել, (հզվդ.) սալարվել, սաքրվել, ղողել, (բրբ.) պաւհվտել, կծկտվել, ծվար անել, կուչ գալ:

եց 1. Сбиться в кучу․ Ճտերը ծվարել են цыплята сбились в кучу. 2․ (փխբ.) Собрать вокруг себя детей. 3. (փխբ.) Собраться вокруг покровителя. 4. (փխբ.) Приютиться. 5․ Закутаться. 6. տե՛ս Ծվարեցնել։