ծվենի, [գոյական]
1. Շորի՝ գործվածքի ևն պատռված փոքրիկ շերտ՝ կտոր, ծլանգ:
2. Մաշված՝ պատառոտված հագուստի կախ ընկած կտոր՝ շերտ՝ թել:
3. Պատառոտված՝ գզգզված հագուստ:
4. Մալանչ, փաթիլ (բամբակի, բրդի ևն):
5. Մսի փոքրիկ պատառ, կացնի հարվածից թռած փոքրիկ մսակտոր:
6. (փոխաբերական) Պատառիկ, քուլա (ամպի, ծխի, մառախուղի ևն):
7. (փոխաբերական) Երգի՝ նվագի ձայնի առանձին հատված՝ կտոր: Ինչ որ տեղից ականջս է ընկնում հորովելի մի մոլորված ծվեն (Ս. Խանզադյան):
8. (փոխաբերական) Առհասարակ՝ քայքայվող՝ քանդվող բանի մաս՝ կտոր: Կործանված վանքի ծվեն:

գ. Պատառ, կտոր, մաս, բզիկ, ծվիկ, ծիվ, պատառիկ, (հզվդ.) ծվատ, երուխ, ցավատ, (հնց.) պրոն, փիլթա, փուրծ, փշրունք, կտորտանք, (բրբ.) փրխուտ, ծլանգ, ծլանք:

ի 1. Клочок. 2․ Лоскуток, лохмоток. 3. Лохмотья. 4. Хлопья (ваты). 5. (փխբ.) Обрывок. ◊ Ծվեն առ ծվեն клочьями.