ծվոցի, [գոյական]
1. Ծվալը:
2. Ծվալու ձայնը:
3. Թույլ՝ նվաղած ձայն:
4. Բարձր ու սուր ձայն:

տես 1. Ծվծվոց: 2. ճիչ1, Ծղրտոց:

ի Писк․ ◊ Ծվոցը կտրել прекратить писк. Ծվոցը կտրվել 1) обессилеть, 2) потерять дар речи, прикусить язык.