[ածական]
1. Ուրիշի կամքն ստրկամտորեն կատարող, հաճկատար, հաճոյակատար:
2. Ուրիշին լսող՝ հնազանդվող, հլու, հնազանդ:

ա. 1. Հնազանդ, հլու, հեզ, հեզահամբույր, մարդահաճո, (հզվդ.) կամարար, կամահաճո, մտահաճո: 2. Հաճկատար, հաճոյակատար, արբանյակ: Հրամանակատար:

1. ա․ Услужливый, покорный. 2. գ. Приспешник, прислужник.