[գոյական]
1. Կամակից լինելը:
2. Կամակցելը:

գ. 1. Համախահության, համակամություն, համամտություն, սրրտակցուրդուն, գաղափարակցություն, միակամություս, կողմնակցություն, համերաշխություն, նույնալսոհություն (հնց.): 2. Տես Գործակցություն:

թյան (հզվդ.) Единомыслие.