կամավոր - բացատրություն
1. [ածական] Իր կամքի՝ ցանկության համաձայն՝ հոժար կամքով գործող՝ մի բան անող, ինքնահոժար:
2. Առանց հարկադրության՝ հոժարակամ կատարված՝ տեղի ունեցած:
3. Ոչ պարտադիր, կամընտրական:
4. Մասսաների ինքնագործունեության սկզբունքների վրա հիմնվող՝ գոյություն ունեցող:
5. [գոյական] Պատերազմի ժամանակ իր կամքով՝ հոժարակամ զինվորագրված մարդ:
2. Առանց հարկադրության՝ հոժարակամ կատարված՝ տեղի ունեցած:
3. Ոչ պարտադիր, կամընտրական:
4. Մասսաների ինքնագործունեության սկզբունքների վրա հիմնվող՝ գոյություն ունեցող:
5. [գոյական] Պատերազմի ժամանակ իր կամքով՝ հոժարակամ զինվորագրված մարդ:
կամավոր - հոմանիշներ
ա. գ. 1. Հոժարակամ, ազատակամ, ինքնակամ, ինքնագո ժար, կամահոժար, կամընտրական, (հզվդ.) անպարտադիր, անձնահոժար, անբռնազբոս, անբռնազբոսիկ, անբռնադատ, անբռնադատելի, անհամոզելի, կամածին, կամական, կամակար, կամովի, կամովին: 2. Կամավորական, (հզվդ.) կամազեն, ինքնամատույց (զինվոր):
կամավոր - հականիշներ
ակամա, բռնի
կամավոր - ռուսերեն թարգմանություն
1. ա․ Добровольный. 2. գ. Доброволец.
կամավոր - անգլերեն թարգմանություն
1) volunteer
2) voluntary
2) voluntary