կամավոր - բացատրություն

1. [ածական] Իր կամքի՝ ցանկության համաձայն՝ հոժար կամքով գործող՝ մի բան անող, ինքնահոժար:
2. Առանց հարկադրության՝ հոժարակամ կատարված՝ տեղի ունեցած:
3. Ոչ պարտադիր, կամընտրական:
4. Մասսաների ինքնագործունեության սկզբունքների վրա հիմնվող՝ գոյություն ունեցող:
5. [գոյական] Պատերազմի ժամանակ իր կամքով՝ հոժարակամ զինվորագրված մարդ:

կամավոր - հոմանիշներ

ա. գ. 1. Հոժարակամ, ազատակամ, ինքնակամ, ինքնագո ժար, կամահոժար, կամընտրական, (հզվդ.) անպարտադիր, անձնահոժար, անբռնազբոս, անբռնազբոսիկ, անբռնադատ, անբռնադատելի, անհամոզելի, կամածին, կամական, կամակար, կամովի, կամովին: 2. Կամավորական, (հզվդ.) կամազեն, ինքնամատույց (զինվոր):

կամավոր - հականիշներ

ակամա, բռնի

կամավոր - ռուսերեն թարգմանություն

1. ա․ Добровольный. 2. գ. Доброволец.

կամավոր - անգլերեն թարգմանություն

1) volunteer
2) voluntary

կամավոր - դարձվածքներ

դարձվածքներ չեն գտնվել