[գոյական]
1. Կամավոր՝ կամընտրական՝ ոչ պարտադիր լինելը:
2. Կամավոր լինելը, պատերազմի ժամանակ բանակում զինվորագրվելը:
3. (հավաքական) Կամավորների ամբողջությունը:
4. Իր բարի կամքով որևէ կազմակերպության կամ շարժման մեջ մասնակցելը:

գ. Կամընտրականություն, կամավորություն:

թյան 1. Добровольность. 2. Добровольчество (добровольное вступление в армию во время войны) участие в каком-либо движении или организации по доброй воле).