կրակապաշտվի, կրակապաշտներ, [գոյական, ածական] (կրոնական)
Կրակը որպես աստվածություն պաշտող, կրակապաշտություն դավանող:

գ. (կրոն.) Հրապաշտ, հեթանոս, զրադաշտական, (հնց.) մազդեղն, մազդենիկ, աթաշփարիշտ, գազաղադեմ, մոգակրոն, պաշտոնյա, մոգրակրոնիկ, մազդեական, մոխրապաշտ, մոխրապաշտոն, մոխրասեր:

ի (կրոն.) Огнепоклонник․