կրակատան, կրակատներ, [գոյական]
1. (կրոնական) Կրակապաշտների մեհյան, որտեղ անշեջ պահպանվում Էր սուրբ կրակը:
2. Տե՛ս Կրակտուն:

գ. 1. (կրոն.) Ատրուշան, մեհյան, բագին, բագնատուն, կռատուն, (հնց.) զոհարան, զոհանոց, զոհատուն, մոխրատուն, զենարան, թախտանոց, պյուռիոն, դարիթիր, դարիթյոլրե, հուրբակ: 2. Տես կրակարան 4 նշան.: 3. Կրակտուն, թոնրատուն, (բրբ.) թոնրտուն, թնտրատուն, թոնրուք:

տե՛ս (կրոն.) Капище (огнепоклонников).