1)

[ներգործական բայ]
1. Ծանրություն՝ բեռ վերցնել իր վրա, շալակել: Հսկայական արկղը տաշեղի պես Էր կրում իր ուսին:
2. Իր վրա առնել՝ դնել, հագնել: Գլխին ծղոտե գլխարկ Էր կրում:
3. Իր վրա դնելով՝ շալակելով կամ ձեռքով որևէ բան տեղափոխել՝ փոխադրել մի տեղից մի ուրիշ տեղ: Բեռնակիրը նրա իրերը կրեց կառամատույցը:
4. Փոխադրական միջոցով կամ գրաստով բեռներ փոխադրել մի տեղից մի ուրիշ տեղ: Ցորենը պահեստներն են կրում:
5. Մարմնի կամ զգեստի վրա ագուցել՝ կախել, ամրացնել: Մատանի՝ ապարանջան՝ շքանշան կրել:
6. (փոխաբերական) Որևէ պարգև՝ շքանշան ունենաՙլ: Մեր օպերային թատրոնը Լենինի շքանշան Է կրում:
7. Ապօրինի կերպով և մեծ քանակությամբ տանել՝ վերցնել՝ փախցնել: Սովխոզի մթերքները կրում Էր, հա կրում իր տունը (Դ. Դեմիրճյան):
8. Իր մեջ ունենալ՝ ամփոփել՝ պարունակել՝ բովանդակել: Կրծքիս տակ քո անմար սերն եմ կրում:
9. Ենթարկվել, ենթարկված լինել մի բանի, տեսած՝ ճաշակած լինել: Նա շատ տառապանքներ է կրել: Պատիժ կրել: Ազդեցություն՝ փոփոխություն կրել:
10. Իր վրա առնել, ստանալ, ընդունել: Առաջին հարվածն Էլ ես պիտի կրեմ (Դ. Դեմիրճյան):
11. Տանել, համբերել, հանդուրժել: Այդքան վիրավորանքները նա լռությամբ կրեց:
12. Ստանձնել, հանձն առնել, իր վրա վերցնել: Պաշտոն կրել:
13. (Անուն՝ կոչում և նման բառերի հետ)՝ կոչվել, անվանվել: Դպրոցը Չարենցի անունն Է կրում:
14. (ժողովրդական) Տանել, հաղթել, շահել (խաղը, մրցությունը):

2)

[ներգործական բայ] (խոսակցական)
Կրապատել, կրով ծեփել:

նչբ. 1. Շալակել, տանել, առնել (իր վրա): Փոխադրել, տեդափոխել: Քաշել: 2. Դնել (ակնոց, գլխարկ): Հագնել: 3. Պարունակել, ունենալ (իր մեջ), (հնց.) առբերել, շարաբառնալ: 4. Տես Ենթարկվել 1 նշան.: 5. Տես Համբերել: 6 Տես Հաղթել:

ներգործել

եցի 1. Носить, нести. 2. Брать, взять. 3. Претерпевать, претерпеть (изменения и т. п.). 4. Принимать, принять. 5. Возить, везти. 6. Таскать, перетаскивать. 7. Подвергаться, подвергнуться (какому-нибудь воздействию). Իրերը մեքենայով կրել возить вещи. Պատիժը կրել отбывать, отбыть наказание. Տանջանքներ կրել нести, переносить, перенести страдания.