[ներգործական բայ]
1. Ուտելիքի մակերեսից կամ ծայրից ատամներով մանր-մանր պոկել-ուտել: Հաց՝ խնձոր կրծել:
2. Ատամներով քերել-ուտել: Նապաստակը կաղամբ է կրծում:
3. Ատամներով մասնիկներ՝ պառառներ պոկել-ուտել: Հարևանի այծերը բուրաստանի կանաչը չեն կրծի (Ա. Բակունց):
4. Ատամներով սեղմել՝ ծամել: Ձին կրծում էր սանձը:
5. (փոխաբերական) Մաշել, տանջել: Խանդը կրծում էր նրա սիրտը:

նբ. 1. Ուտել, կործել (բրբ-): 2. Մանրել, կրծոտել (հաճախ, շատ տեղե- րից), խառատել (հնց.), կործկործել: 3. Տես, Հյուծել: 4. Տես Չարչարել:

եցի 1. Грызть, прогрызать, прогрызть. 2․ Сгрызать, сгрызть. 3. Разгрызать, разгрызть. 4. Глодать, обгладывать, обглодать. 5. Кусать, покусывать. 6. (փխբ.) Грызть, мучить, точить. ◊ Իրար միս կրծել грызться, перегрызаться, перегрызться.