[ածական, գոյական]
Իր կրոնը դրժող՝ ուրացող, հավատուրաց:

ա. գ. (կրոն.) Հավատուրաց, հավատադրուժ, կրոնափոխ, կրոնաթող, դավանափոխ, ուրացյաւ, կրոնավաճառ, դենադարձ (հնց.); Մհլեա (մահմեդականից թրիս- 5 տոն յա);

1. ա. Вероотступнический. 2. գ. Вероотступник.