կցանի, [գոյական]
1. Որևէ բանի կցվող՝ միացվող մաս՝ կտոր՝ կարկատան, երկայնորդ:
2. (մասնագիտական) Նույնն է՝ Կցասայլակ:
3. (բուսաբանություն) Խաղողի որթը, ինչպես և որոշ բույսեր (օրինակ՝ թզենին) բազմացնելու եղանակ, երբ մայր բույսի ոստը մի մասով թաղվում է հողի տակ, արմատակալում է և ինքնուրույն աճում:
4. (կազմախոսություն)՝
ա) Ոուղեղի երկու միատեսակ երկկողմանի կենտրոնների միացում:
բ) Մարմնի ճեղքաձև բացվածքի կողքային ծայրերը միացնող շարակցա-հյուսվածքային կամուրջ, կցուկ (կոմիսուրա):

գ. (գյուղտնտ.) (բրբ.) Ցքան, վրոր, տաշթաղ, տաշտաթաղ, տաշտթաղ, աղուրա, աղուրի (Բողի տակ թաղված խաղողի մատ(:

ի 1. Сцепка. 2. Прицеп. 3. Надставка. 4. Отводок.