կցկցանք - բացատրություն
կցկցանքի, [գոյական]
1. Կցկտուր՝ անկապ՝ մի կերպ իրար կցած խոսք:
2. (հնացած) Կցկցած՝ իրար հարմարեցրած՝ կարկատած բան:
1. Կցկտուր՝ անկապ՝ մի կերպ իրար կցած խոսք:
2. (հնացած) Կցկցած՝ իրար հարմարեցրած՝ կարկատած բան:
կցկցանք - հոմանիշներ
տես Կեղծավորություն:
կցկցանք - հականիշներ
կցկցանք - ռուսերեն թարգմանություն
կցկցանք - անգլերեն թարգմանություն
կցկցանք - դարձվածքներ