հազարապետի, հազարապետներ, [գոյական] (պատմական)
1. Հազար զինվորից բաղկացած զորական միավորի պետ՝ հրամանատար:
2. Սասանյանների դարաշրջանում՝ արքունի գործակալ, որ հավաքում էր հարկը և ուղարկում
Պարսկաստան, երկրի տնտեսական գործերի կառավարիչ:
3. Արքունիքի տնտեսական կառավարիչ:

տես Գնդապետ:

ի (հնց,) 1. Тысяцкий. 2. Титул сановника в Персии. 3. Сборщик податей и налогов в период властвования Сасанидов в Армении.