1. [կրավորական և չեզոք բայ] Հալել -ի:
2. [չեզոք բայ] Սաստիկ ամաչել:
3. (փոխաբերական) Դուրեկան հուզմունքից չփոթվել, հաճելիորեն հուզվել, մեկի հմայքին՝ ազդեցությանը ենթարկվել:
4. (փոխաբերական) Խունջիկ-մունջիկ անել, կտրատվել:
5. (փոխաբերական) Հյուծվել:
6. (փոխաբերական) Աներևութանալ, ցնդել, վերանալ: Հալվում Է ամպերի շղթան նուրբ ու սահուն (Պուշկին):
7. (փոխաբերական) Տարածվելով կլանվել՝ մարել՝ կորչել: Ձայները հալվում են անհունի մեջ:
8. (փոխաբերական) Բուռն զգացմունքից նվազել՝ մարել: Ընկավ աղջիկն հովվի կրծքին, ասես հալվեց համբույրից (Հ. Շիրագ):
9. (փոխաբերական) Սպառվել, վերջանալ, անցնել: Օրերն հալվում են օրերի նման (Ավ. Իսահակյան):

տես Հալչել: յ -

վեց 1. Таять, растаять. Ձյունը հալվում է снег тает. 2. Плавиться, расплавляться, расплавиться. 3. Топиться, растопиться, растапливаться. 4. Растворяться, раствориться, таять, растаять. 5. (փխբ.) Таять, худеть, чахнуть от горя, болезни. 6. (փխբ.) Таять, растаять (от умиления и т. п.). ◊ Հալվել ու մաշվել известись, измотаться, таять, истаять.