[չեզոք բայ]
1. Հակամարտության մեջ լինել, հակադրվել:
2. Մի բանի դեմ կռվել:
3. [փոխադարձ բայ] Իրար դեմ կռվել՝ պայքարել:

չբ. Ընդդիմամարտել, դիմամարտել, (հզվդ.) ընդդիմակռվել, հակառակամարտել:

եցի Противоборствовать, противодействовать.