[գոյական]
1. Հակելը, հակվելը:
2. Որևէ բանի համար բնածին տվյալ և սեր: Մանուկ հասակում նա դրսևորեց երաժշտի հակումներ:
3. Տրամադրվածություն որևէ բանի նկատմամբ, նախատրամադրություն: Գիրանալու հակում:
4. Սեր՝ ներքին մղում որևէ բանի նկատմամբ: Վատ՝ լավ հակումներ:
5. (աստղագիտություն): Մոլորակի մակարդակի և խավարման ծիրի կազմած անկյունը:
6. (ֆիզիկա): Տե՛ս Մագնիսական հակում՝ շեղում:
7. (փոխաբերական) Միտում, տրամադրություն:

գ. 1. Թեքում, խոնարհում, ձգտում: 2. Հակվածություն, տրամադրություն, համակրանք, հոժարություն, հակամիտություն, միտում: Ձգտում, մղում, ջիղ:

կման 1. Наклон, уклон. 2. Склонность, наклонность, тяготение, влечение. 3. Расположение, настрое.