հաղթականչի, հաղթականչեր, [գոյական]
1. Հաղթական՝ հաղթանակի կանչ:
2. [ածական] Հաղթական կանչ հանդիսացող:

1. գ. Победный зов, клич. 2․ ա․ Победный, победоносный, извещающий о победе.