[ներգործական բայ]
1. Կռվի մեջ թշնամուն ընկճել՝ պարտության մատնել, պարտել:
2. Մրցության մեջ առավելության՝ գերակշռության հասնել, հակառակորդին գերազանցել:
3. Որևէ բարոյական հատկությամբ կամ գործով՝ վարքագծով գերազանցել մեկին:
4. Հաղթահարել, արգելքները՝ խոչընդոտները վերացնել:
5. Կրքերը զսպել՝ ընկճել:
6. (փոխաբերական) Գերակշռել: Ճերմակ մազերը օրեցօր հաղթեցին սևին (Ավ. Իսահակյան):

նբ. 1. Հաղթանակեի ընկճել, նվաճել,- պարտել պարտության մատն ել, հաղ- 202-23 . . . Օւցւէւշտե յտ13ո.շօտ -ՑօՑ- թանակ տանել, հաղթություն տսէեել: 2. Հաղթահարել: 3. Գերազանցել, գլել, (խսկց) տանել, կոխէլ, տահրկել (բրբ): 4. Շահել, (խսկց.) կրել, տանել, (բրբ.) ջնթել, քսպեյ, քպլել (խաղի մեջ1:

պարտվել

եցի 1. Побеждать, победить. 2. Преодолевать, преодолеть, превозмогать, превозмочь. 3. Побороть. 4. Выигрывать, выиграть, превосходить, превзойти. 5. (փխբ.) Возобладать, преобладать.