[գոյական]
1. Հաղթելը:
2. Հաղթ լինելը:

1) գ. Հաղթանակ, (հնց.) հաղթյուն, հաղթանք: Հաղթողություն:

2) տես Հաղթանդամություն: 5

թյան Победа. ◊ Հաղթություն տանել одержать победу, победить.