[գոյական]
1. (ֆիզիկա) Էլեկտրահոսանք՝ ձայն՝ ջերմություն ևն հաղորդելու՝ իր միջով անցկացնելու հատկություն: Մետաղի՝ օդի հաղորդականություն:
2. (կենսաբանություն) Կենդանական մարմնի նյարդային և մկանային հյուսվածքների՝ գրգիռներ հաղորդելու և հարուցելու ունակությունը:

գ. (ֆիզ.) Հաղո րդունակո լթյո ւն:

թյան (ֆիզ.) Проводимость.