հայրենիքի, [գոյական]
1. Այն երկիրը, որտեղ մարդ ծնվել Է ու որի քաղաքացին Է:
2. Այն երկիրը, որ տվյալ ցեղի՝ ժողովրդի բնակավայրն Է (եղել):
3. Որևէ բանի առաջացման՝ ծագման վայրը, սկզբնավայր: Ամերիկան ծխախոտի հայրենիքն Է:
4. (հնացած) Հայրական կալվածք՝ ժառանգություն:

գ. 1. Բնաշխարհ, բնօրրան, (հնց.) բնագավառ, հայրենագավառ, ավետյաց երկիր, հայրենի աշխարհ, հայրենի երկիր, հայ. րենի հող, մայր երկիր, մայր հող, մայր հայրենիք: 2. Ծննդավայր, օրրան, մոր (բրբ.):

օտարություն, տարաշխարհ

ի և (հնց.) նյաց Отечество, отчизна, родина.