հսկայի, [գոյական]
1. Արտակարգ ուժով և խիստ հաղթանդամ մարդ:
2. Ընդհանրապես՝ արտակարգ հասակի տեր, վիթխարի, վիթխարահասակ:
3. [ածական] Արտակարգ մեծության: շատ մեծ, վիթխարի:
4. [գոյական, ածական] (փոխաբերական) Որևէ բնագավառի մեծագույն առաջնակարգ ներկայացուցիչ: Շախմատի հսկաներ:
5. (փոխաբերական) Չափազանց հզոր երկիր՝ պետություն՝ բանակ: Բայց պատերազմը արևելյան հսկայի դեմ միանգամայն այլ էր (Ա. Պոլտորակ):

գ. ա. 1. Աժդահա, դյուցազն, տիտան, (հնց.) գողիաթ, ռափա: 2. Բարձրահասակ, պարթևահասակ, հաղթահասակ, հաղթամարմին, հաղթանդամ, պարթև, հսկահասակ, հսկայամարմին: 3. Հսկայական, ահագին, մեծ, խոշոր, վիթխարի, ահռելի, մեծկեկ, մեծղի: Հսկայազանգված: Հսկայածավալ:

թզուկ, գաճաճ, մարդուկ, փոքր

1. Гигант, колосс, титан․ 2. Гигантский, колоссальный.