հրաթափ - բացատրություն
[ածական]
1. Հուր թափող, հուր տեղացող:
2. Հրի՝ կրակի թափ ունեցող, հրեղեն:
1. Հուր թափող, հուր տեղացող:
2. Հրի՝ կրակի թափ ունեցող, հրեղեն:
հրաթափ - հոմանիշներ
տե՛ս Հրարձակ, Հրացայտ:
հրաթափ - հականիշներ
հրաթափ - ռուսերեն թարգմանություն
հրաթափ - անգլերեն թարգմանություն
հրաթափ - դարձվածքներ