[չեզոք բայ]
1. Հետ կանգնել, ձեռք քաշել, թողնել: Նա արդեն հրաժարվել է իր նախկին մոլություններից:
2. Չուզել՝ չկամենալ մի բան, մերժել: Ո՞վ իր օգտից կհրաժարվի (Ստ. Մալխասյանց):
3. Պաշտոնից՝ հանձնառությունից՝ քաղաքական գործունեությունից ևն կամավոր կամ հարկադրաբար հեռանալ՝ դուրս գալ: Պաշտոնից հրաժարվել:
4. Հանձն չառնել, չհամաձայնել, մերժել: Նա հրաժարվեց քվեարկվելուց (Ստ. Մալխասյանց):
5. Չճանաչել, ուրանալ: Իր խոստումից հրաժարվեց:
6. Գործելու՝ բանելու կարողություն չունենալ, ի վիճակի չլինել մի բան անելու: Ձեռքերը հրաժարվում էին շարժվելուց:
7. (հնացած) Հեռանալ մի տեղից, հրաժեշտ տալ: Այս անգամ նա ընդմիշտ հրաժարվեց հայրենի քաղաքից:

չբ. 1. Հեռանալ, թողնեի քաշվել, (բրբ.) թքել, թքնել, ետ կանգնել, հետ կանգնել, ծետ կենալ, ւետ կենալ, ձեռք քաշել, ետ վերցնել, ետ առնել, ձեռնաթափ լինել, ձեռք վերցնել, ձեռք վեր առնել, ձեռք վեր ունել, ձեռքերը լվալ, փեշի քարերը վեր ածել, փեշի քարերը վեր թափել էաննպատակ որոշումից), վւեշը թափ տալ: 2. Ուրանալ: 3. Բաժանվել, հրաժեշտ տալ: 4. Տեն Մեռնել:

վեց 1. Отказываться, отказаться. 2. Отрекаться, отречься.