հրալիր - բացատրություն
[ածական]
1. Հրով՝ կրակով լի, իր մեջ կրակ պարունակող:
2. Հրագույն, հրակերպ:
3. (փոխաբերական) Հրով՝ ներքին բորբոքումով՝ խանդավառությամբ լի:
1. Հրով՝ կրակով լի, իր մեջ կրակ պարունակող:
2. Հրագույն, հրակերպ:
3. (փոխաբերական) Հրով՝ ներքին բորբոքումով՝ խանդավառությամբ լի: