1. [ածական] Հուր՝ կրակ հանող:
2. [գոյական] Երկաթ կամ պողպատ, որով կայծքարին խփելիս կայծ Է առաջանում, չախմախ:
3. Ձեռքի հրազենի հարվածող մեխանիզմի մաս, ոտք, շնիկ:
4. Տե՛ս Լուցիչ:

գ. (ռազմ.) 1. Շնիկ, ոտք ՀՈրացանիյ: 2. Կայծոստ, կայծհան, կրակահան, կայծքար:

ի 1. Огниво. 2. Курок.