հրաձիգի, հրաձիգներ, [գոյական]
1. Հրացանով լավ կրակող մարդ (ռազմիկ, մարզիկ ևն): Վորոշիլովյան հրաձիգ:
2. Հետևակ զորքի հրազենով զինված զինվոր:
3. Հրազենով (գնդացրով, հրանոթով ևն) կրակող տանկիստ-մարտիկ կամ օդաչու:
4. [ածական] Նույնն Է՝ Հրահար:

գ. 1. (ռազմ.) Հրացանաձիգ: 2. Տեն Հրձիգ 1 նշան.:

1. գ. Стрелок. 2. ա. Стрелковый.