ձիապանի, ձիապաններ, [գոյական]
1. Կառքի՝ սայլի ևն ձիերը կառավարող՝ քշող:
2. Տե՛ս Ձիապահ:

գ. 1. Ձիապահ, ձիաբույծ, երիվարաբույծ, (հնց.) ասպապ ահ, ձիասպաս, ձիսաած, ձիադարման, վարավանդասպաս, կույտապան, չարվադար (բրբ.): 2. Ձիարած, երամակապան:

ի 1. Конюх. 2. Извозчик.