ձյունի և ձյան, [գոյական]
1. Մթնոլորտային տեղում՝ սպիտակ աստղաձև փաթիլների ձևով:
2 Այդ տեղումների համատարած զանգվածի ծածկույթը երկրի վրա:
3. (փոխաբերական) Սպիտակություն:
4. [ածական] (փոխաբերական) Սպիտակ, ձյունափայլ:

ձյան կամ ձյունի, ձնի 1. գ. Снег. 2. ա. (փխբ.) Белый. ◊ Գլխին ձյուն բերել՝ գալ՝ տալ накликать беду (на кого-л.). Ձյուն է իջել մազերին, Ձյուն է նստել գլխին поседел, постарел. Ձյունի նման հալչել растаять как снег. Ձյունով ընկնել заболеть снежной слепотой.