ճահճի, [գոյական]
1. Հավաքված ու լճացած ջրով տղմուտ տեղ, մորուտ:
2. (փոխաբերական) Լճացումով՝ անշարժությամբ ու առաջընթացի բացակայությամբ բնութագրվող բնագավառ՝ միջավայր՝ հիմնարկություն ևն:
3. (փոխաբերական) Ապականությամբ ու բարքերի անկումով բնորոշվող տեղ՝ միջավայր ևն: Փախչում եմ նրա ճահիճ-մահիճից (Ավ. Իսահակյան):

գ. ճահճուտ, տղմուտ, մոր, մորուտ, ճախճախուտ, ճահճատեղի, եղտյուր, ճախնուտ, (հզվդ.) ճղճիմ, ճղճին, (բրբ) ճոճ, ճոճնոց, ճլկուտ, ջնուտ, միլ. զնկյաց ւՓոքրի:

հճի 1. Болото, топь, трясина. 2. (փխբ.) Косность, застой, болото.