[ներգործական բայ]
1. Ճեղք բացել կարծր մարմնի մեջ:
2. Պատռել, պատռելով անցնել մի բանի միջով:
3. Մասերի բաժանել:
4. (փոխաբերական) Իրարից բաժանել, երկպառակել:
5. (փոխաբերական) Դիմադրությունը հաղթահարելով առաջխաղացման կամ ելքի ճանապարհ բացել: Պաշտպանական գիծը ճեղքել:
6. (փոխաբերական) Կտրել-անցնել: Մեքենան ճեղքում Էր դաշտերի ծովածավալ լայնությունը (Վ. Տերյան):
7. (մասնագիտական) Ֆիզիկական ներգործությամբ մասերի բաժանել՝ քայքայել: Ճեղքել ատոմ:

նբ. Պատռել, կտրեի հերձել, պատառոտել. բաժանել, երկպառակել, երկփեղկել, ճղճղել (մի քանի տեղիցի, (բրբ.) փեռեկել, փեռեկտել, փապ ել, ճղքրտել, ճեղրտել, խզրատել, կտրտել (փայտի, խզտել, հերձատել, հերձոտել, ցտել (մորթըի, (բրբ.) ճղատել, ճղատկել, փեղկ անել: ճեղքռտել |

եցի 1. Рассекать, рассечь, расщеплять, расщепить. 2. (ռազմ.) Прорвать.