ճենճերի, [գոյական]
1. Խորովվող կամ եփվող մսից բարձրացած ախորժելի գոլորշի:
2. Այրվող մսի՝ մարմնի հոտ:
3. Զոհի՝ այրվող մսի հոտը և ծուխը:
4. Մսի այրվելը՝ վառվելը: Մխացիր ճենճերում նրա (Ե. Զարենց):
5. Այրող՝ խորովող ջերմություն, տապ: Այրվում ենք արևի ճենճերում (Ե. Չարենց):

գ. 1. Շոգի, գոլորշի, ճենճերանք (հզվդ.) (խորովածիի: 2. Տես ճենճ 1 նշան.: