ճմի, [գոյական]
1. Աղյուսաձև կտրած հողի շերտ՝ վրայի խոտերով ու արմատներով, բուսապատ աղյուսաձև հողակտոր:
2. ( բարբառային) Գուղձ, կունձղ, կունձ, կունձն, ճումբ:
3. Տե՛ս Սանձ:

1) տե՛ս Սանձ:

2) գ. (բրբ.) Գուղձ, կունձղ, կունձ (ն), ճումբ, (բրբ.) ճնարջ, տարա:

ճմի Дёрн, дернина.