ճիտի, [գոյական]
1. Վիզ, պարանոց:
2. Տե՛ս Ճիտք:

տե՛ս 1. Պարանոց, վիզ: 2. ճիտք:

ճտի (բրբ.) 1. Шея, шейка. 2. տե՛ս Ճիտք։ ◊ Ճիտ անել обнимать, обнять за шею. Ճիտ ծռել гнуть шею. Ճիտը ծուռ несчастный, жалкий. Ճիտր տակր դնել свернуть шею (кожу). Ճտով ընկնել броситься на шею.