ճկույթի, [գոյական] (կազմախոսություն)
Մարդու վերջույթների ամենափոքր մատը:

. գ. (բրբ.) Ծկույթ, ծկիկ, մատնյակ, ձագմատ, պլիկ մատ. յ(ո)թիկ, թիկ մատ, աուփկ. ծծիկն, ծկենկն, ծկեյն, ծկեղն, էքծեոն: II ճկթիկ, ճւտիե, ճկիթկ ք Փոքր):

ի Мизинец.